Home, home, home... Negociar nunha praia en África, coa brisiña dándoche na fronte, e irte a Zúric ou a Oslo, co frío que vai por alí, o mesmo non é. A ver se empezamos a ter en conta as condición laborais dos negociadores.
E definitivamente o teu blog e o meu non se levan nada (pero nada) ben. Levo tres días intentando comentar e nada. Que saibas que por ti mesmo abrin o Internet Explorer.
¿E os de ETA que buscan? ¿Un Euskadi independente, que lle acerquen os presos, ou que fabriquen caixeiros automáticos ignífugos? E que ése é o seu problema: non son consistentes. Os africanos sólo queren cartos, e claro, consíguenos...
Diferencias hai moitas, que non as debería de haber? estamos de acordo, pero habelas hailas...
ResponderEliminarInda q só sexa a falta de costume de tratar con eles...
Home, home, home... Negociar nunha praia en África, coa brisiña dándoche na fronte, e irte a Zúric ou a Oslo, co frío que vai por alí, o mesmo non é. A ver se empezamos a ter en conta as condición laborais dos negociadores.
ResponderEliminarE definitivamente o teu blog e o meu non se levan nada (pero nada) ben. Levo tres días intentando comentar e nada.
ResponderEliminarQue saibas que por ti mesmo abrin o Internet Explorer.
deus, pedro, creo que é o máis bonito que me dixeron nunca...
ResponderEliminarpedro xa ten novo idolo laboral?
ResponderEliminarchou, aljo tes q facer co teu blog q se leva mal con todo o mundo :)
¿E os de ETA que buscan? ¿Un Euskadi independente, que lle acerquen os presos, ou que fabriquen caixeiros automáticos ignífugos? E que ése é o seu problema: non son consistentes. Os africanos sólo queren cartos, e claro, consíguenos...
ResponderEliminar